Rekolekcje Wielkopostne w Samochodówce „OOO…, NIE WIERZĘ” s p o t k a n i e z n i e w i a r ą
Czas Wielkiego Postu to okazja do rewizji własnego życia, wyciszenia, spojrzenia w przyszłość z bagażem przeszłości, interpretacji znaków, które daje nam życie, nietuzinkowych spotkań, z których czerpiemy… Dla chrześcijan nie ma przypadków w życiu – przypadki nie istnieją… jest Bóg działający incognito…
W dniach 1-3 marca b.r. gościliśmy w naszej Szkole, w ramach spotkań rekolekcyjnych, Ojca Piotra Lamprechta OSA – augustianina, poetę, członka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (oddział w Krakowie), sekretarza Polskiej Prowincji Zakonu Świętego Augustyna, wikariusza posługującego w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie.
W trakcie konferencji szkolnych, w których brała udział znaczna część naszej młodzieży a także nasi Profesorowie, zastanawialiśmy się początkowo nad zjawiskiem niewiary, jej przyczyn i płynących z niej konsekwencji. Odwoływaliśmy się do problematyki współczesnego Kościoła, bazując nie rzadko na własnych doświadczeniach. Były próby stawiania diagnozy takich zjawisk i prądów jak: ateizm, agnostycyzm, sekularyzm, klerykalizm itp. Zachęciło nas to do poprowadzenia indywidualnej refleksji nad własnym rozumieniem problematyki wiary i Kościoła i wprowadziło w drugi dzień Rekolekcji.
Temat wiary, osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem, budowania z Nim relacji bazującej na zaufaniu OSOBIE to główny temat drugiego dnia naszych duchowych ćwiczeń. Wzorem apostołów i świętych (wśród nich świętego Augustyna) i pomimo naszych licznych kryzysów
i upadków przemierzaliśmy drogę do autentycznego przeżywania bliskości Boga. Dynamizm wiary zakłada bowiem w swojej istocie to, że na ścieżce wiary pojawiają się trudniejsze momenty – często są to momenty graniczne.
Wspólnie za apostołami wołaliśmy: „Panie, przemnóż nam wiary!” (Łk 17,5), tak – abyśmy mogli odważnie głosić swoim życiem świadectwo bycia uczniem Jezusa.
Zwieńczeniem naszych rekolekcyjnych spotkań w Szkole – wymagających osobistej refleksji i inspirujących do działania była uroczysta Eucharystia, w której dziękowaliśmy Bogu, że dał nam tę łaskę spotkania. Pośród licznych intencji znalazła się ta, w której prosiliśmy o spokój duszy i dar nieba dla naszego zmarłego Profesora i bliskiego Przyjaciela – Pana Jana Treszczotki.
W trakcie homilii Ojciec Rekolekcjonista zachęcił nas do nie ustawania w poszukiwaniu wiary, autentyzmu, świadectwa, do burzenia stereotypów, przekraczania granic, budowania relacji z Bogiem i z innymi ludźmi.
Mszę Świętą poprzedziła adoracja Najświętszego Sakramentu. Była to okazja do modlitwy osobistej – modlitwy w ciszy, modlitwy serca, zwyczajnej – nadzwyczajnej obecności.
Za dar obecności i posługi sakramentalnej DZIĘKUJEMY!
Za słowo nam przekazane i to, co słowem niewypowiedziane DZIĘKUJEMY!
Za każdy gest i uśmiech DZIĘKUJEMY!
Do zobaczenia w Lublinie lub w Krakowie KTO WIE!
***
Specjalne podziękowania dla Liturgicznej Służby Ołtarza, dla diakonii muzycznej i wszystkich, którzy na wszelkie sposoby zaangażowali się w to piękne dzieło naszych wspólnych Rekolekcji.
Magdalena Kołtyś
Grażyna Flis
